którzy z nim razem byli internowani w dniach stanu wojennego, ci, którzy z nim współpracowali w ruchu podziemnym w latach osiemdziesiątych, dziwią się decyzji swego kolegi. Czy w istocie rzeczy tę decyzję trudno zrozumieć? Andrzej Drawicz, człowiek - jak muszą to przyznać również ludzie mu niechętni lub wrodzy - uczciwy, najdalszy od karierowiczostwa, oportunizmu i koniunkturalizmu, uznał po prostu, że - proszę wybaczyć patetyczne słowo - Polska przede wszystkim. Że ponad wszelkiego rodzaju podziałami powinien istnieć interes narodowy i polska racja stanu. A ponieważ stosunki polsko-rosyjskie i polsko-wschodnie należą do priorytetowych, gdy uwzględnia się polską rację stanu - wobec tego on, wybitny ekspert od