więcej niż inni.&lt;/&gt; &lt;page nr=34&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;MAJ, WIECZÓR&lt;/&gt;<br>Maj, wieczór, ciepła nieskończoność <br>Oswojone powietrze mówi wieloma językami <br>Łąka przebrana za zwykłego wieśniaka <br>wyrusza w daleką drogę do miasta <br>Ciemny ptak jak smyczek uwija się <br>wokół masywnych skrzypiec dębu <br>Długo <br>Powoli <br>Nieskończenie wolno <br>Zasypia majowy dzień <br>Zmierzch spada jak czarna zasłona którą <br>fotograf - albo kat - zarzucał na głowę <br>i jeszcze godzinami fosforyzuje ciemność <br>Tak tonęły żaglowce, niemo <br>Tak topnieje alpejski lodowiec <br>Stygnie młodość&lt;/&gt; &lt;page nr=35&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;TAK NISKO&lt;/&gt;<br>Tak nisko, tak nisko, pod płaską <br>czapką popołudnia, jakby właśnie <br>było święto zdrady, kiedy składa się <br>gratulacje Judaszowi. Czas jak <br>chart śpi pod progiem. Martwa <br>natura ulicy trwa tylko dzięki