zaangażowane gazetki i czyta "klasyków marksizmu-leninizmu".<br>Jednocześnie przypadkowo dowiaduje się, że była także inna wojna od tej, którą zna, a jej symbolem jest Powstanie Warszawskie. Mimo wszystko wydaje się uwiedziony przez ideologię "nowego wspaniałego świata". Zmienia to nadejście uczucia. Wybranka Wilhelma jest obojętna na uroki komunizmu. Co więcej, jest katoliczką. Książka kończy się snem o koszmarnym pochodzie, w którym bohater nie chce już brać udziału, a po przebudzeniu czeka po prostu na swoją ukochaną na ławce, bo przecież właśnie trwa matura i kwitną kasztany.<br>Eli Barbura - kolejnego pisarza-emigranta łączą z Wilhelmem Dichterem dwie rzeczy: data emigracji - 1968 r. i