na początku września od deski do deski. Zapach mokrej tablicy i atramentu w grubych kałamarzach Święto nowych zeszytów i drewnianych piórników, malowanych w kwiatki. Pierwsza wiedza, którą przyjmowałam jak zabawę w łamigłówki i rebusy. Na śniadanie, dzielone obowiązkowo z uboższą Danusią, bułka i jabłko. I znowu różowo i zabawnie w kawiarni Piątkowskiego, choć mogłam tam napawać się tylko zapachem kawy, bo udawałam przykładną maminą córeczkę, co nie tknie niczego przed obiadem.<br>Tak miało być zawsze.<br>Tak nie mogło być zawsze, chociaż nie odwrócił się bieg ulicznych wąwozów i nie zawalił się różowy trójkąt mojej szkoły. Wszystko stać będzie wszakże na miejscu