podnietę do twórczości. Tematyka dowolna, byleby nie całkowicie, puszczeni samopas i bez wytycznych sponsora twórcy popadają u nas w dwie skrajności. Dla rozweselenia masowej publiczności sadzają sopran na basie i każą tej pierwszej miarowo galopować aż do apogeum godnego adagio z "Sinfonia Domestica" Ryszarda Straussa, a to znów dla powagi każą słuchać, jak inni się za nas modlą. Tematów jest tymczasem więcej, zresztą mogą być w operze i zapustne momenty, po których należna postna pokuta, bo najważniejsza jest dająca się określić w warunkach konkursu ogólna wymowa dzieła. Prezes banku mogłaby na przykład chcieć, żeby libretto opiewało przewagi solidnej lokaty długoterminowej nad