cenię. Para bardzo samotnych, bardzo różnych ludzi, którzy postanawiają być razem, mimo iż wszystko jest przeciwko nim. Można by nawlec na taką nić wiele wartościowych obserwacji. Scenariusz musiałby napisać ktoś, kto kocha ludzi tak, jak Sławek. Dziś ta cecha jest coraz rzadsza.<br>Wygląda na to, że grałam głównie wtedy, kiedy kazał mi Wajda, bo z filmem Waldka Krzystka "W zawieszeniu" znów było podobnie. Zadzwonił Andrzej i powiedział: przeczytaj.<br>Scenariusz był świetny, film wydał mi się nudny. Nie mogłam wysiedzieć nawet na pierwszej projekcji. Odbyła się w klubie filmowym w Krakowie; starsi wyrażali swój zachwyt, młodzi byli kompletnie znudzeni. Ja razem z