lat ustępowała coraz częściej miejsca przy pianinie córce. Dziadek Stanisław, ojciec mamy, już się na Wiejskiej prawie nie pojawiał, a wkrótce miało go w ogóle zabraknąć. Nigdy nie usłyszałem, do jakich utworów skrzypcowych akompaniowała mu córka. Częstszym gościem mamy bywała babcia, młodsza dużo od męża, aż po koniec lat dwudziestych, kiedy to i ona odeszła na zawsze. Osamotnienie mamy łagodzone było przez ojca w postaci dość wysokich alimentów ("renty, jak je zwała mama). Mój krótki okres przebywania na Wiejskiej, wraz z bratem i siostrą pod opieką mamy pamiętam jako pogodny i pełen atrakcji. Uczyłem się od niej mnóstwa piosenek, zarówno patriotycznych, jak