nie leczy. A choćby miały to być dawne, ubiegłe radości, czy warto wywoływać duchy, jeśli mają, uśmiechnąwszy się raz jeden, odejść w milczeniu?" Problem przemijalności zazębia się tu z nieustannym ruchem i wędrówką-terapią. "Ruszam na długi spacer, pozostawiając na piasku ślady, którym dotknięcie następnej fali zapewni nieśmiertelność"&lt;/&gt;.<br>Wędrówki Paszkiewicza kierują się często do odległych terenów, gdzie powstawała nasza Europa i skąd czerpała i do dziś czerpie natchnienie. A więc do Azji Mniejszej, źródła kultur, poczynając od hetyckiej, likijskiej, starogreckiej. Autor tropi ślady ich w ruinach budowli i okruchach glinianych tabliczek czy waz, podróżuje z Herodotem w jednej kieszeni a Pismem