które budzi prawdopodobieństwo historii... i starał się niezręcznie zaklajstrować luki i uzasadnić prawdomówność własnego bzdurzenia. Adresat jest tu obecny wyraźniej, niż się zdaje. Domaga się implicite wyjaśnień odnoszących się do czynności opowiadania. Mniema, że akcja wkrótce się skończy, że obłąkany ciąg zdarzeń zostanie wyjaśniony i uporządkowany, przynajmniej zaś przerwany. Stąd kilkakrotne: "I na tym zapewne byłoby się skończyło". Ale... właśnie, istnieje "ale", "dodatkowa okoliczność", która sprawia, że wszystko odnawia się i zaczyna od martwego punktu. Adresat zdaje się żądać dodatkowych uzasadnień: stąd dorzucone in <foreign>extremis</> wtrącenia, czasem jawnie niedorzeczne. Wreszcie czytelnik może (powinien, chce?) zostać pouczony lub choćby powiadomiony o sensie