Typ tekstu: Książka
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
oddziałuje asymilująco na jej materiał. Inaczej posługuje się kompozytor
materiałem chorałowym w Messe "Stella Maris" op. 49 nr 4 (1937); materiał ten,
wykorzystany w dwóch częściach cyklu (Credo, Sanctus), został ograniczony do
fraz w zasadzie inicjalnych (z Credo III i Sanctus z VIII mszy gregoriańskiej
de Angelis). W Credo powraca kilkakrotnie, integrując tę część kategorią modyfikacji
(). Jest on użyty jedynie w partii organowej i harmonizowany z wpływami harmoniki
późnoromantycznej (zob. prz. 113), ta problematyka szerzej w rozdziale III).
Nowowiejski zaciera więc w pewnym stopniu jego charakter chorałowy, wprowadza
natomiast przy jego pomocy typ ekspresji uroczystej, o pewnym zabarwieniu patetycznym
(Moderato maestoso
materiałem chorałowym w Messe "Stella Maris" op. 49 nr 4 (1937); materiał ten,
wykorzystany w dwóch częściach cyklu (Credo, Sanctus), został ograniczony do
fraz w zasadzie inicjalnych (z Credo III i Sanctus z VIII mszy gregoriańskiej
de Angelis). W Credo powraca kilkakrotnie, integrując tę część kategorią modyfikacji
(). Jest on użyty jedynie w partii organowej i harmonizowany z wpływami harmoniki
późnoromantycznej (zob. prz. 113), ta problematyka szerzej w rozdziale III).
Nowowiejski zaciera więc w pewnym stopniu jego charakter chorałowy, wprowadza
natomiast przy jego pomocy typ ekspresji uroczystej, o pewnym zabarwieniu patetycznym
(Moderato maestoso
oddziałuje asymilująco na jej materiał. Inaczej posługuje się kompozytor <br>materiałem chorałowym w Messe "Stella Maris" op. 49 nr 4 (1937); materiał ten, <br>wykorzystany w dwóch częściach cyklu (Credo, Sanctus), został ograniczony do <br>fraz w zasadzie inicjalnych (z Credo III i Sanctus z VIII mszy gregoriańskiej <br>de Angelis). W Credo powraca kilkakrotnie, integrując tę część kategorią modyfikacji <br>(). Jest on użyty jedynie w partii organowej i harmonizowany z wpływami harmoniki <br>późnoromantycznej (zob. prz. 113), ta problematyka szerzej w rozdziale III). <br>Nowowiejski zaciera więc w pewnym stopniu jego charakter chorałowy, wprowadza <br>natomiast przy jego pomocy typ ekspresji uroczystej, o pewnym zabarwieniu patetycznym <br>(Moderato maestoso
