zupełnych ciemnościach, udaje mi się podejść na 40 metrów, gdy jest już zupełnie widno. O tym, że jest to 40 metrów i o tym, gdzie siedział, dowiaduję się dopiero gdy głuszec odlatuje. Wcześniej ani ja ani przewodnik go nie widzimy. Zaraz potem, blisko z prawej słyszymy nieśmiały początek pieśni. Kilka klapnięć i cisza. To jednak wystarcza by zlokalizować ptaka. Ponieważ nie widać nas zza grubej sosny, przewodnik pokazuje mi go ręką. Głuszec siedzi na czubku 30 metrowej jodły, 50 metrów od nas. Widać tylko sam łeb, resztę przykrywają gałęzie. Nie powinienem strzelać, stało się jednak inaczej. Olbrzymia emocja i obawa, że