i czynu? Ja też. Uważasz, że świat się nie podźwignie, jeżeli my wszyscy, każdym naszym słowem i uczynkiem nie przyczynimy się do tego? Ja też tak uważam. Wysuwasz ideał człowieka klasycznego, chciałbyś być tym człowiekiem klasycznym! Ja też. I każdy to samo - bo któż oprze się pokusie słówka "klasyczny". Cały kłopot, że wszystko to są godziwe i piękne "żeby". Ale wypowiedziawszy jednym tchem wiele "żeby", staje się przed murem, który zagradza drogę. A tym murem jest "jak". Jak wskrzesić człowieka klasycznego? Jak usunąć przerosty, które tak dotkliwie zdeformowały jego oblicze? Nie ma rady, trzeba mur ten próbować przekroczyć - a to już