aniżeli mieszkańcy pozostałych dzielnic Polski. To się odczuwa nawet dzisiaj, kiedy wiele wartości utraciło znaczenie i uległo degradacji. Przez dziesięć lat jeździłem na urlop w pobliże granic wschodnich. W sklepach, w urzędach, na poczcie spotykałem ludzi, którzy z uśmiechem, uprzejmie wykonywali swe zajęcia i gotowi byli pomóc w jakichś urzędowych kłopotach.<br>Zawsze byli skłonni udzielić rady lub wyręczyć w pracy. Tacy byli też Broszkiewiczowie. Gdy przebywali w Warszawie, mogłem znaleźć u nich nocleg i dobre śniadanie. Jurek podejmował się załatwić mi każdą skomplikowaną sprawę i cieszył się, gdy mu się powiodło.<br>Tłumaczę to nie tylko więzami przyjaźni, ale także charakterem ludzi