opluwać ściany.<br><br>Kiedy po pewnym czasie otworzyły się drzwi, zobaczyłem w nich ojca. Był blady i wzburzony.<br><br>- Chodź, Adasiu - powiedział biorąc mnie za rękę - nie zostaniemy w tym domu.<br><br>A gdyśmy szli przez jadalnię do wyjścia, rzucił w stronę zdziwionej ciotki Anieli:<br><br>- Nikt nie ma prawa zamykać mego dziecka na klucz. Nie pozwolę na to...<br><br>Tego samego wieczoru zapadło postanowienie, że wyjedziemy po pierwszym do Kijowa, gdzie ojciec założy biuro techniczne. Mieszkanie dla nas miał wynająć Kociubiński.<br><br>Matka bez większego przekonania starała się usprawiedliwić ciotkę Anielę i podkreślała szlachetność wuja Benedykta, czemu ojciec zresztą nie zaprzeczał. Uznali jednak oboje, że dalsza