przyczyniać się wpierw do przywrócenia, a później do utrwalenia wymiany z Zachodem. By przeciwstawiać się nawrotom &lt;orig&gt;zamordyzmu&lt;/&gt;. By nie dopuścić do zerwania żywotnie ważnych dla samego bytu narodowego więzi z tradycją polską i z kulturą europejską.<br>Dziś jedni usiłują uczynić z Mycielskiego alibi dla PRL; inni widzą w nim zapewne kolaboranta. Nie był ani jednym, ani drugim. Nim jeszcze zaczęto o nich mówić oni, myślał tak właśnie. Nigdy nie stał się ich człowiekiem. Patrzył na nich z bliska, ale z zewnątrz. Dzięki temu mógł pozostawić jeden z najprawdziwszych i najciekawszych wizerunków PRL lat pięćdziesiątych. "Dziennik 1950-1959" aż się prosi o