inne przekształca człowieka - i dotyka nawet najmniej wrażliwych. Idźmy dalej. Czy utrata wiary wyczerpuje cały zakres zjawiska? Nie. Tołstoj swojemu bohaterowi każe wiarę utracić i znowu ją z powrotem odbudować. Pierre Bezuchow schodzi na sam padół nędzy w obozie jeńców - i właśnie tam, wśród zupełnego prymitywizmu, poniewierki i śmierci, zagarniającej kolejno jego współwięźniów - przeżywa wielkie przeobrażenie, wychodzi stamtąd pogodzony ze światem i wewnętrznie wolny. Dokonuje się to poprzez dotknięcie do losu człowieka w całej jego prostocie, przemijalności i bólu. Można rzec, że ocala go obecność sąsiada z barłogu - prostego chłopa, Płatona Karatajewa: sam jego równy oddech w nocy, jego pogodna rezygnacja