oddychać w tej sionce. Z półek, na których Szamotulska trzymała nie wyprzedany towar, parował zgniły odór nadpsutych warzyw. Skraplał się na zimnym tynku murów, na niskim opleśniałym pułapie. Krople spadały na łóżko, na twarz, i myśli były jak krople oślizgłe, zatrute.<br>Szczęsny wstał z bólem głowy, w której wszystko mętnie kołowało. Miał wrażenie, że przez noc twarz mu się pleśnią pokryła. Ubranie przeszło stęchlizną. Nawet na ulicy czuł odór spiżarni Szamotulskiej.<br>Poszedł do składu braci Majewskich. Jak przypuszczał, mieli w kantorku nowego pracownika.<br>- Bardzo żałujemy - powiedzieli. - Na razie nic. Niech pan przyjdzie za miesiąc.<br>Udał się do biura pośrednictwa pracy. - Zawód