bezludnych urwisk skalnych odkryto w 1947 r. zwoje z tekstami biblijnymi pochodzącymi z okresu od III w. p.n.e. do I w. n.e. Należały one do żydowskiej sekty esseńczyków, których ośrodkiem był klasztor w Qumran, zbudowany prawdopodobnie w II w. p.n.e. Jeden ze zwojów zawiera aramejski komentarz do Księgi Rodzaju, w którym między innymi znajduje się opis piękności Sary. W przekładzie brzmi on następująco:<br>"O jakże rumiane lico jej, jak urzekające oczy jej, jak wdzięczny nos jej i jakże jaśniejące jej oblicze! O jak foremne piersi jej i nieskalana białość jej ciała! O jak rozkosznie spoglądać na