Henona-Heilesa</> (36; 37). W roku 1962 francuski astronom <name type="person">Henon</> zaczął badać ruch gwiazd wokół centrum galaktyki. Problem był o tyle skomplikowany, że centrum to ma kształt trójwymiarowego dysku i gwiazda poruszająca się w krótkich okresach w płaszczyźnie, w skali 200 milionów lat zaczyna wędrować w przestrzeni trójwymiarowej, co znacznie komplikuje jej ruch.. W 1964 roku <name type="person">Henon</> i <name type="person">Heiles</> wypisali równania ruchu i zaczęli rozwiązywać je numerycznie. Okazało się, że rodzaj ruchu zależy od energii badanej gwiazdy. Przy niskich energiach ruch był regularny i okresowy, zgodny z klasycznymi intuicjami. Na przekroju <name type="person">Poincarego</> przecięcia liczonej trajektorii układały się w regularny schemat. W