Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
zanotował w dzienniku, że wiejska posiadłość Czartoryskiej „jest to największa osobliwość w tym kraju… wszystko jest tu interesujące: gospodyni, dzieci, ogród; w czasie spaceru oglądamy cudowne dzieła – jedno za drugim".
Podróżników fascynowały zarówno stylizacja Powązek na gessnerowską krainę szczęśliwości, przyjaźni, prostoty jak i dworskie wymodelowanie idylli – konceptyzm chaty Czartoryskiej, błyskotliwość „f^etes galantes", malarstwo Norblina, artefakty ogrodowe, wytworna biblioteka. Dla zrozumienia kierunku edukacji Marii ważny jest fakt, że wioska stała się terenem zaprogramowanej sielanki rodzinnej opartej na więzi emocjonalnej łączącej matkę z dziećmi. Tu wykształcił się wzór pierwszych, trwałych przyjaźni, poczucie silnej łączności między członkami familii
Podróżników fascynowały zarówno stylizacja Powązek na gessnerowską krainę szczęśliwości, przyjaźni, prostoty jak i dworskie wymodelowanie idylli – konceptyzm chaty Czartoryskiej, błyskotliwość „f^etes galantes", malarstwo Norblina, artefakty ogrodowe, wytworna biblioteka. Dla zrozumienia kierunku edukacji Marii ważny jest fakt, że wioska stała się terenem zaprogramowanej sielanki rodzinnej opartej na więzi emocjonalnej łączącej matkę z dziećmi. Tu wykształcił się wzór pierwszych, trwałych przyjaźni, poczucie silnej łączności między członkami familii
zanotował w dzienniku, że wiejska posiadłość Czartoryskiej „jest to największa osobliwość w tym kraju… wszystko jest tu interesujące: gospodyni, dzieci, ogród; w czasie spaceru oglądamy cudowne dzieła – jedno za drugim".<br> Podróżników fascynowały zarówno stylizacja Powązek na gessnerowską krainę szczęśliwości, przyjaźni, prostoty jak i dworskie wymodelowanie idylli – konceptyzm chaty Czartoryskiej, błyskotliwość „f^etes galantes", malarstwo Norblina, artefakty ogrodowe, wytworna biblioteka. Dla zrozumienia kierunku edukacji Marii ważny jest fakt, że wioska stała się terenem zaprogramowanej sielanki rodzinnej opartej na więzi emocjonalnej łączącej matkę z dziećmi. Tu wykształcił się wzór pierwszych, trwałych przyjaźni, poczucie silnej łączności między członkami familii
