wtedy przyjemności życia.<br>Z natury flegmatyk, był przeciwieństwem Zygmunta Fijasa, impulsywnego i skorego do natychmiastowych, czasem nieprzemyślanych działań. Komiczne były ich rozmowy i drobne utarczki. Jerzy słuchał potoku słów Zygmunta i tylko od czasu do czasu wtrącał: - Eee, nie gadaj - a Zygmunt pocierał rzedniejące już jasne włosy i z irytacją kończył: - Z tobą trudno dojść do porozumienia - po czym opuszczał pokój wyrażając pomrukami swe niezadowolenie.<br>Jerzy nigdy nie był zanadto ruchliwy, choć przecież w gimnazjum graliśmy w piłkę nożną, osiągał ponadto doskonałe wyniki na krótkich dystansach. Potem, w czasie okupacji, pewna część ciała przyrosła mu do stołka i tak już pozostało