ze sprawdzaniem śluzu, z wczytywaniem się w kompletnie niezrozumiałe, niewyraźnie odbite poradniki otrzymywane w kioskach parafialnych z opowieściami o kalendarzyku, metodzie Ogino-Knausa i jakichś dniach zero. - I dopiero wychodząc od prawdy, zacząć budować katolicką etykę życia seksualnego.<br> - Nie obraź się, prowadziłem mnóstwo podobnych szczerych rozmów, wysiedziałem wiele godzin w konfesjonale i naprawdę nie jest to takie proste i łatwe do rozwiązania.<br> - Ależ tę sprawę można załatwić. Ja dokładnie widzę, o co chodzi Kościołowi, i popieram to: trzeba zachować jakiś umiar w sferze seksu, trzeba narzucić sobie pewne ograniczenia. Ale nie do tego stopnia, żeby to się kończyło nerwicą. Żeby przychodziły