bo z nim mogłem być szczery. - I już chyba się nie załapię.<br>Władek przyjrzał mi się uważnie. Znowu nieco utył, a jego pełna twarz nadal zdradzała zadowolenie z życia. Tego mu naprawdę zazdrościłem. Niestety, poczułem znajomy odór. Od wczesnych godzin Władek podbudowywał swój dobry nastrój alkoholem. Zaraz też wydobył służbowy koniak.<br>- Czekaj... ty przecież byłeś naukowcem, nie?<br>- Wiesz, co się ostatnio zdarzyło.<br>- Wyrzucili cię? Przecież ty nie syjonista.<br>- Zdecydowałem sam odejść. Atmosfera mi nie odpowiadała.<br>Władek zaśmiał się i nalał koniaku. Nie miałem ochoty do picia.<br>- Po coś właził między wrony? Inteligentom, bracie, to ja nie zazdroszczę. Forsy pewno nie masz