Piotruś Pan, w którego wierzymy: ocali ją od śmierci. Abyśmy mogły spotkać się w tej Łodzi po latach. Już nie naznaczone. Czy na pewno nie naznaczone.<br>Z pamięcią żółtego piętna.&lt;/&gt; <br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;ZAKĄTKI CISZY&lt;/&gt;<br><br>Bywają w moim świecie zakątki ciszy. Zakątki szumu i szeptu. Tam słychać ptaki i brzęczenia pszczół, i polne koniki, i tykanie zegara, i mruczenie kota. Muzykę prawdziwą.<br>Nie lubię zagłuszania tej muzyki. Nie wiem, gdzie się podziać, kiedy<br>inne dzieci wkoło mnie wrzeszczą i piszczą. Kiedy głos podnoszą dorośli. W moim domu nikt się z nikim nie sprzecza, nawet po francusku czy niemiecku. Obcym też nie przyjdzie do głowy