kontrkandydatów, większość można zaliczyć do politycznego folkloru. Wystarczy wymienić choćby byłego ochroniarza &lt;name type="person"&gt;Władimira Żyrinowskiego&lt;/&gt; czy też &lt;name type="person"&gt;Siergieja Mironowa&lt;/&gt;, przewodniczącego &lt;name type="org"&gt;Rady Federacji&lt;/&gt; (izby wyższej parlamentu), który mówi, że startuje w wyborach po to, by poprzeć &lt;name type="person"&gt;Putina&lt;/&gt;.<br>W tej sytuacji, jak sugeruje &lt;name type="tit"&gt;"Nowaja Gazieta"&lt;/&gt;, ludzie prezydenta sami zaczęli szukać dla niego poważnych konkurentów. Dziennikarze pytają, czy to prawda, że &lt;name type="person"&gt;Władisław Surkow&lt;/&gt;, wiceszef administracji kremlowskiej, proponował &lt;name type="person"&gt;Grigorijowi Jawlińskiemu&lt;/&gt;, liderowi demokratycznego &lt;name type="org"&gt;Jabłoka&lt;/&gt;, by wystartował w wyborach, a po porażce zajął fotel premiera. Pytają, czy to prawda, że taką samą propozycję złożono &lt;name type="person"&gt;Irinie Hakamadzie&lt;/&gt; z &lt;name type="org"&gt;SPS&lt;/&gt;. Nagrodą za jej zgodę miało być wypuszczenie z aresztu byłego