które je stale poprzedza (czyli warunek konieczny zajścia B ). Skoro zachodzi konieczność wyboru, zgodniejsze zarówno z powszechnymi intuicjami, jak też z dalszymi wywodami Milla wydaje się rozumienie 1). (Zaznaczmy nawiasowo, że powyższa interpretacja nie rości sobie bynajmniej pretensji do rozstrzygnięcia tzw. zagadnienia przyczynowości; nie jest ona zamierzona jako charakterystyka zupełna konotacji słowa "przyczyna", stanowi natomiast próbę eksplikacji zwrotu "poszukiwanie przyczyny" - i to w zastosowaniu jedynie do Millowskiej procedury eliminacyjnej).<br> Jak przebiega u Milla poszukiwanie tak rozumianej przyczyny? Przede wszystkim ogranicza się ono do pewnego zbioru zjawisk poprzedzających B ; nazwijmy je A, A, -, A1. Na konieczność dokonania takiego ograniczenia wskazał prof. Kotarbiński