eliminacji w poszczególnych stadiach rozwoju osobniczego. Stosuje się ją czasem i w paleontologii, ale, ponieważ trudno jest dokładnie określić wiek osobnika zachowaneego w postaci skamieniałości, skaluje się zazwyczaj oś odciętych w jednostkach wymiarów ciała, a nie wieku. Główna różnica pomiędzy biologią i paleontologią polega w tym przypadku na odmiennym sposobie konstruowania krzywych. Do narysowania krzywej potrzebne są wartości procentowe eliminacji (czyli wymierania w poszczególnych klasach rozmiarów).<br>W przypadku populacji ustabilizowanych, takich np. jak populacja człowieka, możliwe jest wyliczenie eliminacji na podstawie frekwencji poszczególnych grup wiekowych w populacji. Najwięcej powinno być oczywiście osobników młodocianych, a różnica liczebności między kolejnymi klasami wiekowymi w