ideologicznym i blokującym wyobraźnię (nie tylko marksistów) przekonaniem, że "po komunizmie nie ma już nic", że najwyżej nastąpić może "powrót ku czemuś" - jak mówi Kende.<br>Annie Kriegel mówiąc o stosunku komunistów zachodnich do wydarzeń 56 roku stwierdziła, że choć siła komunizmu nie mieści się w doktrynie, lecz w systemie który konstruuje to w 1956 roku naruszona została sama substancja życiowa komunizmu i ten trwający od 20-tu lat proces pozwala dziś mówić że inicjatywa historyczna już do niego nie należy. Brzmi to optymistycznie i ogólnikowo, mimo że &lt;hi rend="italic"&gt;exposé&lt;/&gt; Annie Kriegel dalekie było od optymizmu, choćby w jej ocenie eurokomunizmu i jego