tworzyli podwaliny jego państwowości. W historii Chile drugie ćwierćwiecze XIX wieku zwane jest czasami "okresem anarchii", zanim kolejni prezydenci - Prieto, Bulnes, Montt i Pérez - stworzyli podstawy niepodległego państwa. Mają w tym swój udział wybitne jednostki rekrutowane z zagranicy. "Od początku istnienia republiki i rządu Bernardo O'Higginsa przywiązywano dużą wagę do kontraktowania cudzoziemców, którzy przyczyniliby się do rozwoju oświaty i nauki" - pisze profesor Sol Serrano w historii Uniwersytetu Chilijskiego (Universidad y nación. Chile en el siglo XIX). Wielu z nich, tak jak Domeyko, przywoziło ze sobą całe laboratoria. Aż 43 spośród 281 akademików, mianowanych w latach 1843-1879, było cudzoziemcami, najwięcej pochodziło