które przy stosunkowo niewielkich geometrycznych rozmiarach anten charakteryzowały się już wystarczającą rozróżnialnością. To już było poważne osiągnięcie. Pozwalały one bowiem na uzyskiwanie radiolokacyjnego obrazu terenu po jednej, lub po obydwu stronach lecącego samolotu rozpoznawczego. z ich pomocą załoga samolotu rozpoznawczego zdolna jest do rejestracji obiektów zamaskowanych przed obserwacją wzrokową, wykrywania kontrastowych celów ruchomych, zdejmowania radiolokacyjnych charakterystyk znajdujących się w ich pobliżu obiektów orientacyjnych pomocnych lotnictwu uderzeniowemu do wyjścia na wyznaczony do zniszczenia cel. Jeśli dodać możliwości fotografowania ekranów pracującej stacji radiolokacyjnej to ma się gotowy materiał do prowadzenia głębszych analiz pokrycia terenu i zamiarów przeciwnika.<br>Są i mankamenty. Znaczny wpływ na