poszczególnych znalezisk paleontologicznych (próbek) są bowiem ich obiektywnymi atrybutami, tak jak i koordynaty geograficzne. Możliwość poznania tych koordynat stanowi największą wartość materiału paleontologicznego. Są to przecież próbki wzięte z samych realnie istniejących linii ewolucyjnych w różnych stadiach ich ewolucji. Wyjściowa macierz danych w paleontologii to próbki rozmieszczone w stosunku do koordynat czasowych i przestrzennych (ryc. 3.1). Wartości te są obiektywne i niezmienne. Dopiero na ich tle rozpatruje się właściwości morfologiczne poszczególnych próbek.<br>Tworzenie rekonstrukcji filogenetycznych w paleontologii polega na łączeniu próbek liniami w zamierzeniu odpowiadającymi przebiegowi ciągów ewolucyjnych. Brzytwa Occama każe wprowadzać jak najmniej hipotetycznych stadiów pośrednich. Trzeba więc dbać