drzwi,<br>Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia,<br>Rysów twarzy, rumieńców, uśmiechów i krwi.<br><br>Co za bladość! Ach, nie patrz! Wszystko się zapadło,<br>Zostało kilka wąskich i bolesnych bruzd,<br>Przebóg! Zlituj się! Zabierz straszne to zwierciadło,<br>Szaleństwo patrzy z oczu i z grymasu ust.<br><br>Przypominam: umarłem. To było niedawno.<br>Kochanymi rękami kopałaś mi grób;<br>I miałem śmierć jak nędznik, smutną i niesławną,<br>Jestem cieniem. I leżę jak cień u twych stóp.<br><br>Nikomu niepotrzebny w popiołach zagrzebię<br>Moje wiersze. I koniec. Urwała się nić.<br>Módl się za mną. To wszystko... Umarłem przez ciebie,<br>Chociaż właśnie dla ciebie tak pragnąłem żyć.</><br><br><br><div sex="m"><tit>BĘBEN</><br>Z czterdziestu