ogóle się otwierał i nie wiadomo, jak następowało zapylenie.<br>W epoce permsko-karbońskich zlodowaceń kordaity wraz z pierwszymi iglastymi były charakterystyczne dla wyżynnych flor kontynentu Laurazji, obejmującego połączoną wówczas z północną Europą platformową część Ameryki Północnej. W tym samym &lt;page nr=312&gt; czasie na syberyjskim kontynencie Angary rosły drzewa o podobnym nieco do kordaitów pokroju liści. Ich żeńskie organy rozrodcze tworzyły szyszki, które u jednej z gałęzi ewolucyjnych (Rufloriaceae) składały się wyłącznie z gę sto upakowanych nasion, a u drugiej (Voynovskiaceae) nasiona ukryte były między licznymi wąskimi łuskami międzynasiennymi (ryc. 14.2). Pod tym względem obydwie te rodziny były bardziej &lt;page nr=313&gt; zaawansowane ewolucyjnie od swoich