Brawo! Rozsądnie mówi.<br>Antoniusz przyciągnął go jeszcze bliżej i jeszcze uważniej spojrzał mu w oczy.<br> - Chcesz załatwić honorowo? - Legalnie!<br> - Nie powiesz nikomu? - Żebym miał zdechnąć. - Dajesz słowo?<br> - Daję słowo.<br> - A jeśli słowa nie dotrzymasz?<br> - Niech mnie dzięcioły zadziobią. - I twoi koledzy też nie powiedzą?<br> - Gwarantuję.<br>Brodacz nagłym ruchem wyciągnął wielką, kosmatą dłoń. - Dobrze. Daj grabę.<br>Paragon gorliwie, po dorożkarsku, plasnął swoją dłonią w dłoń Antoniusza, a potem splótł ją w mocnym uścisku.<br> - Przybite - rzekł poważnie. .<br> - Przybite - powtórzył Antoniusz. - A teraz wal, bracie, do domu, bo już późno. Pewnie na ciebie czekają.<br>Na myśl o powrocie do leśniczówki zrobiło mu się niewyraźnie