było trochę strachu.<br>&lt;q&gt;- Nie macie się czego bać&lt;/&gt; - przekonywał mnie dzień wcześniej w drodze z lotniska do hotelu ledwo mieszczący się w swoim fotelu taksówkarz Radim. &lt;q&gt;- Widziałem wszystkie mecze Polek w mistrzostwach Europy. To najlepszy zespół, no i jeszcze taki piękny. Tutaj wygracie&lt;/&gt; - zapewniał, prezentując swój złoty uśmiech w pełnej krasie.<br>Trudno było w to uwierzyć, widząc przewagę Rosjanek w pierwszym secie. Ale choć już prowadziły 18:12, żadna nie pozwoliła sobie na uśmiech. No bo jak tu się śmiać, skoro po zdobytym punkcie i tak zbierze się cięgi od trenera - Nikołaja Karpola. Do jego krzyku przyzwyczaja się już kolejne pokolenie