się jako źródła wiedzy, więc zwalczanie go to niepotrzebna strata energii. Innymi słowy: zarzut mój dotyczy sposobu interpretowania faktów, a nie ich opisu - wymienianie stron niewiele tu więc pomoże. Uważałem bowiem i nadal uważam, iż B. Urbankowski nie miał dostatecznych podstaw do czynienia podobnych założeń w książce skierowanej do szerokiego kręgu czytelników i noszącej tytuł "Myśl romantyczna" nie zaś "Co sobie myślę o romantyzmie" albo "Dziennik intymny nowego romantyka". Zresztą: zsumowanie stron, wymienionych pracowicie przez autora książki, potwierdza tylko zarzut, 18 (osiemnaście) stron o mesjanizmie to nic innego jak zakłócenie hierarchii zjawisk. Do tego zaś nikt nie upoważnił nawet twórcy programów