jeńców psychologią. Więc weźmy się do tego jak trzeba. Koniec nitki w rękę i kierunek kłębek.<br>- Pan to mówi poważnie? - Chyba ją rozbawił. - Mamy bawić się w detektywów? My? Po to pan przyjechał?<br>- Przyjechałem, by nie trafić do więzienia za odmowę stawiennictwa. Już nie pamiętasz? - Wytrzymała jego spojrzenie. - Mogę udawać kretyna, co mi nieźle wychodzi, albo robić coś pożytecznego.<br>- Najpożyteczniejszy pan będzie jako ekspert. Niczego więcej się od pana nie oczekuje.<br>- Się - powtórzył. - A ty, czego ty oczekujesz?<br>Zwlekała z odpowiedzią, bawiąc się sznurówką.<br>- Jestem drugorzędnym członkiem dużego zespołu. Nie ma znaczenia, czego oczekuję.<br>- Wiesz co? - Dźwignął się, stanął obok tapczanu