niech dla mnie tak leży!&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;WYZNANIE SPÓŹNIONE&lt;/&gt;<br><br>Lubię twoim weselem rozniecony gwar -<br>I twoimi oczami upatrzoną drogę -<br>I czar w śmiechu zjawiony - ten sam zawsze czar!...<br>Żem cię dotąd nie kochał - zrozumieć nie mogę!<br><br>Dziś, gdy ogród zaszumi lub zaskrzypią drzwi,<br>Zrywam się, aby stwierdzić pustkę beznadziejną,<br>I przypomnieć twe kroki - i głos twój - i brwi -<br>I o ustach i dłoniach pomarzyć kolejno.<br><br>Słyszę płacz przewezbrany obłoków i zórz!<br>Wszystko - klęczy i błaga!... A ty - coraz dalej!<br>O, nie wracaj, nie wracaj - tylko dłonie złóż<br>Do modlitwy za wszystkich, co cię nie kochali!&lt;/&gt;<br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;* * *<br><br>Już czas ukochać w sadzie pustkowie bezdomne,<br>Ptaki