co mu dostępne. Rozum zaś zmusza go do uznania swych ciasno zakreślonych granic. Wedle Camusa taką właśnie postawę okazuje Don Juan Moliera: nie wierzy ani nie uznaje żadnego "głębszego" sensu rzeczy, najwyższą wartością jest dla niego przede wszystkim radość życia, a to tym bardziej, że życie owo jest ograniczone i krótkotrwałe. I stąd właśnie przekonanie, że miłość <hi rend="spaced">nie zdarza</> się tylko raz w życiu i że jej wielkość, prawda i siła wcale <hi rend="spaced">nie zależą</> od tego, czy zdarza się często, czy rzadko. Człowiek, póki żyje, zdolny jest do przeżycia na nowo nowej, wielkiej miłości, równie prawdziwej jak poprzednie. Przekonanie, że prawdziwa