Pro Patria". Wokół kwitły krokusy.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div year="1958" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;Elektrownia&lt;/&gt;<br>Okulary leżą na stole. Moje okulary leżą na stole. Czy moje okulary leżą na stole? Czy moje nowe okulary leżą na stole? Czy?...<br>- Tak.<br>- Kto powiedział "tak"?<br>- Ja, panie inspektorze.<br>- Naturalnie, że ty, idioto. Przecież sami jesteśmy w pokoju.<br>- Tak, panie inspektorze.<br>Inspektor zmrużył krótkowzroczne oczy, by lepiej zanalizować rysy twarzy Feliksa Dolnego, siedzącego na krzesełku po drugiej stronie stołu. Jednocześnie lewą ręką powoli podniósł w złote druciki oprawione okulary i przybliżył do twarzy. Tak trzymał je przez chwilę, aż wreszcie nasadził na nos.<br>Promienie popołudniowego słońca padały ukośnie, uwydatniając zmarszczki na twarzy Dolnego. Za