stronę <br>świetlnej plamy. Sunął tuż ponad gąszczem podwodnych <br>zarośli, odgarniając je pospiesznymi ruchami rąk. Przepłynął <br>przez prostokątny otwór w ścianie zbiornika i za chwilę, <br>gdy poczynało mu już braknąć powietrza, znalazł <br>się w przestrzeni oświetlonej drgającymi promieniami <br>słońca. Zobaczył nad sobą srebrzystą taflę <br>wody stykającej się z powietrzem i biegnące ku niej <br>pęcherzyki powietrza. Wypłynął tuż przy brzegu <br>i wyskoczył na kamienny taras już poza obrębem budynku.<br><br> Poprzez strugi spływające z włosów <br>ujrzał dziewczynę i pobiegł za nią rozsiewając <br>ulewę kropel. Ciemnymi śladami stóp znaczył gładkie <br>płyty, długie ciągi schodów i płaszczyzny tarasów. <br>Obejrzał się kilka razy, ale nie dostrzegł żadnego