ze źle skrywanym podnieceniem. Pan Pieślak odłożył torbę, nie widział nawet, że Panfil ogryza zawzięcie pedały jego służbowego roweru.<br>- To mój aparat - powiedział Polek prawie z płaczem.<br>- No twój, durny, ale otwórz - denerwował się listonosz. Chłopiec spróbował rozerwać sznurek, którym obwiązana była paczuszka.<br>- Zaraz nóż przyniosę - Babka żwawo pobiegła do kuchni. Wreszcie Polek przeciął jeden sznurek, potem drugi i wolno odwiązał papier. Pan Pieślak i Babka przysunęli się skwapliwie do chłopca.<br>- Ale ja teraz nie otworzę - rzekł znowu Polek, który nie dowierzał wspólnikom.<br>- Żeby ciebie wilcy - zaklął podniecony listonosz. - To przeciwne stworzenie...<br>- Otwieraj, dziecko, otwieraj - zachęcała Babka dziwnie słodkim głosem.<br>- A