kultury - czas wolny staje się czynnikiem drugorzędnym; w przypadku np. kultury symbolicznej jego rola - przynajmniej w odniesieniu do niektórych badanych zbiorowości i niektórych form uczestnictwa - nabiera istotnego znaczenia. Będąc zmienną uwarunkowaną innymi czynnikami, szczególnie charakterem pracy, sytuacją rodzinną i szeregiem innych zmiennych kontekstowych, stanowi jednocześnie określone ramy możliwości limitujących aktywność kulturalną. Tak też najczęściej jest traktowany przez badaczy życia kulturalnego. Pisze o tym m.in. A. Kłoskowska:<br>"[...] uznanie czasu wolnego za konieczny warunek odbiorczego uczestnictwa w kulturze symbolicznej o autotelicznym charakterze nie oznacza przyjęcia, że jest on warunkiem dostatecznym tego rodzaju aktywności [...]".<br>Nie jest warunkiem wystarczającym w tym sensie, że można