kieliszek Nietoperzowi) - Bo statek był królewski. Należał do króla. Dlatego mówię, na kolana przed nim! Wielki był dyktator.<br>NIETOPERZOWA - Jak wielki?<br>VATZLAV - Największy na świecie. Płynęliśmy, a gdzie tylko ludy zobaczyły naszą banderę, na twarz przed nim padały.<br>NIETOPERZOWA - Gdzie on jest teraz?<br>VATZLAV (wskazuje na ziemię) - Tu, w tym kurhanie. O, biedny tato.<br>NIETOPERZOWA - Tato?<br>VATZLAV - Jestem jego synem. O, wstrętne morze! Oto łzy sieroty są bardziej słone niż twoje krople, a jest ich więcej. Utopię cię morze w moim oceanie.<br>NIETOPERZOWA - Jak on rozpacza!<br>VATZLAV - Dziękuję pani.<br>NIETOPERZ - Łże chyba.<br>VATZLAV - Licz się ze słowami, kiedy mówisz do królewicza