Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody..."
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1986
Tytuł: Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody..."
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1986
kwestionowanie własnego rozumu...
KT: Ja bym powiedział, że o tym, co decyduje o kwestionowalności poniekąd wszystkich struktur zarówno zewnątrz, jak wewnątrz Kościoła, jest fakt, żę chrześcijaństwo jest wkroczeniem tego, co boskie, w historię. Wcielenie, a potem zesłanie Ducha św. jest nieustannym domaganiem się stawania w prawdzie, pogłębiania i autoreformacji, nieustannego kwestionowania wszystkich skończonych przecie form czy to dyskursu, czy też pewnych struktur cywilizacyjnych. Stąd ten Kościół, który tyle narobił w swoim czasie złego, jednak nieustannie ulegał reformom - w końcu gdyby nie było tego ciągu reform w sprawach myślenia i strukturach, które wydawały się już stężałe na wieki, to by nie było
KT: Ja bym powiedział, że o tym, co decyduje o kwestionowalności poniekąd wszystkich struktur zarówno zewnątrz, jak wewnątrz Kościoła, jest fakt, żę chrześcijaństwo jest wkroczeniem tego, co boskie, w historię. Wcielenie, a potem zesłanie Ducha św. jest nieustannym domaganiem się stawania w prawdzie, pogłębiania i autoreformacji, nieustannego kwestionowania wszystkich skończonych przecie form czy to dyskursu, czy też pewnych struktur cywilizacyjnych. Stąd ten Kościół, który tyle narobił w swoim czasie złego, jednak nieustannie ulegał reformom - w końcu gdyby nie było tego ciągu reform w sprawach myślenia i strukturach, które wydawały się już stężałe na wieki, to by nie było
kwestionowanie własnego rozumu...</><br> <hi>KT</hi>: <who4>Ja bym powiedział, że o tym, co decyduje o kwestionowalności poniekąd wszystkich struktur zarówno zewnątrz, jak wewnątrz Kościoła, jest fakt, żę chrześcijaństwo jest wkroczeniem tego, co boskie, w historię. Wcielenie, a potem zesłanie Ducha św. jest nieustannym domaganiem się stawania w prawdzie, pogłębiania i autoreformacji, nieustannego kwestionowania wszystkich skończonych przecie form czy to dyskursu, czy też pewnych struktur cywilizacyjnych. Stąd ten Kościół, który tyle narobił w swoim czasie złego, jednak nieustannie ulegał reformom - w końcu gdyby nie było tego ciągu reform w sprawach myślenia i strukturach, które wydawały się już stężałe na wieki, to by nie było
