groziłoby potopem w bufecie. Po wielu próbach udało mu się nogą strącić pipę z lady, przysunąć ją do siebie i ostrożnie, między palcami, wetknąć ją w otwór. Zakręcił kurek, otarł twarz ścierką i rozejrzał się po bufecie. Biurko, ściany, obrazy na nich wiszące i sufit zbryzgane były piwem, szklanki na ladzie rozbite. Sprzątnął je czym prędzej, zawinął w papier i schował do szuflady - później wyrzuci je do śmietnika. Chodziło o to, żeby nikt nie widział - kasjer bowiem zapisywał każdą rozbitą rzecz i z końcem miesiąca potrącał z pensji. W szafie, na wewnętrznej stronie drzwi wisiały kartki oznaczone datą, nazwą rozbitej rzeczy