w żołnierskich łagrach do czasu utworzenia armii gen. Władysława Andersa, unikając częstokroć tragicznych losów. Zresztą działalność Armii Czerwonej po 17 września nie ograniczała się tylko do akcji propagandowych. Pierwszymi ofiarami stalinowskiego barbarzyństwa stawali się oficerowie i żołnierze KOP, jeżeli nie zabijani w walce, to rozstrzeliwani na miejscu lub wywożeni do łagrów.<br>W trzy dni po rozpoczęciu agresji, już z terytorium Rumunii, z Craiovej, Naczelny Wódz wydał rozkaz, w którym zweryfikował ocenę sytuacji zawartą we wcześniejszej dyrektywie. Według niego w pierwszym dniu agresji bolszewicy do naszych oddziałów nie strzelali, więc liczył on na ograniczenie rozlewu krwi i możliwość wyprowadzenia jak największych liczebnie