technologicznego lub eksperymentalnego, jest z konieczności coraz rzadsza.<br>Koncentracja kapitału przy jego rosnącej anonimowości w społeczeństwach kapitalistycznych oraz planowe zarządzanie upaństwowionym organizmem wytwórczym w socjalistycznym systemie muszą, w obu wypadkach, produkować analogiczne zjawiska w naszym rozumieniu życia gospodarczego. Również sylwetka przedsiębiorczego przemysłowca, dorabiającego się prywatnej fortuny własną przemyślnością czy własnym łajdactwem - ale zawsze na własny rachunek - wyraźnie jest na wymarciu. Olbrzymie skupiska kapitałowe coraz mniej są przykute do pojedynczych nazwisk. Panowanie wielkich przedsiębiorstw również na rynku handlowym jest perspektywą nieodwracalną. W rezultacie upowszechnione i sprawdzone przekonanie, że ludzie zdolni są skutecznie zawiadywać procesami makroekonomicznymi, skojarzone jest z poczuciem bezradności pojedynczego osobnika