maszynie zebrała się grupka wyrostków, inni otoczyli trupa, oglądali go, czyniąc głośne uwagi. Kobiety z dziećmi na rękach zaglądały ciekawie w twarz zabitego. Fornale rozprawiali, kłócili się o sposób zabezpieczenia motoru. Może rozebrać go na części? Schować po kawałku, bo tamci mogą wrócić, upomnieć się, zresztą i dla Rusków to łakoma rzecz. Komu jednakże pomiędzy siebie przydzielić łup? Lepiej zabrać, tak jak jest, do szopy, tylko czyjej?<br>- Mnie przynależny, pierwszym dobiegł - przekrzykiwał innych Mielczarek.<br> Świst jednej, drugiej kuli, cała seria. Zgromadzenie rozprysło się. Ludzie przypadli do śniegu. Co odważniejsi unosili głowy i patrzyli w pole. Pomruk maszyn zbliżał się. Spoza wzniesienia