pan Kleks.<br><br>Alojzy nie drgnął.<br><br>Wówczas pan Kleks podniósł mu powieki i zajrzał <br>w oczy, dłonią potarł mu policzki i czoło, poklepał <br>po rękach.<br><br>Ale i to nie zdołało obudzić Alojzego.<br><br>- Popatrzcie, chłopcy - zwrócił się do <br>nas pan Kleks. - Alojzy nie jest żywym człowiekiem, <br>tylko lalką. Byłem zawsze przeciwny wprowadzaniu lalek do <br>mojej Akademii. Ale teraz już nic nie poradzę. Alojzy został <br>w nocy podstępnie przemycony. Będę miał z nim <br>mnóstwo kłopotów. Muszę go nauczyć czuć, myśleć <br>i mówić. Spróbuję, może mi się uda. Adasiu, <br>weź sobie do pomocy Alfreda i dwóch Antonich i zanieście <br>Alojzego ostrożnie do szpitala chorych sprzętów